„Głos Seireitei” (瀞霊廷通信, Seireitei Tsūshin; dosł. „Wiadomości Dworu Przeczystych Dusz”) to miesięcznik wydawany na terenie Soul Society. Jego publikacja stanowi część obowiązków 9. Oddziału.
Wydawany raz w miesiącu magazyn drukowany jest dzięki współpracy z Drukarnią Reishi.[1] Zasięgiem obejmuje nie tylko całe Seireitei - sporadycznie można otrzymać go także w niektórych miejscach na terenie Rukongai.[2] Tradycyjne wydania kosztują 380 Kanów,[3] niemniej specjalne edycje skupiające się na konkretnych, niecodziennych wydarzeniach mogą kosztować nawet dwa razy tle. Dla przykładu, numer wydany niedługo po Inwazji Ryoka kosztował całe 680 Kanów.[4]
Gazeta drukowana jest na papierze składającym się w 100% z Reishi. Czytelnicy, którzy wykupili prenumeratę mogą liczyć na bonusy, jak chociażby przekąski o smaku sake dodawane do wydania letniego.[1] W ramach pomiaru zadowolenia konsumenta z jakości publikowanego materiału, do każdego numeru dołączona jest karta, na której czytelnicy mogą wyrazić swoją opinię lub ocenić poszczególne rubryki. Redakcja „Głosu Seireitei” nie przyjmuje opinii nadesłanych za pośrednictwem Jigokuchō.[5]
Historia[]
Według Genryūsaia Yamamoto, „Głos Seireitei” powstał przeszło tysiąc lat temu z myślą o podniesieniu morale i budowaniu solidarności między Shinigami. Od pierwszego numeru, wydawany był nieprzerwanie,[6] aż do momentu czasowego zawieszenia, kiedy wojska Wandenreich zrównały Seireitei z ziemią. Mimo to, okrojone wersje wciąż pojawiały się wówczas w obiegu.[2]
Wszechkapitan wspomina czasy, kiedy usługi kurierskie i media nie były tak powszechne i łatwo dostępne jak współcześnie, a treść magazynu przekazywana była za pośrednictwem Jigokuchō oraz dzięki pracy członków Oddziału Reagowania Wewnętrznego. Z czasem „Głos Seireitei” nabrał kształtu bliższego obecnemu - drukowany był przy wykorzystaniu powielaczy, szablonów z woskowanego papieru i bębnów z atramentem, które dzięki hałaśliwym odgłosom, jakie wydawały w trakcie powstawania gazety, zyskały miano „Garibanów”.[6]
Od kiedy kilkaset lat temu Kaname Tōsen objął stanowisko kapitana 9. Oddziału, metody produkowania kolejnych numerów zaczęły pokrywać się ze sposobem, w jaki prasa publikowana była w Świecie Ludzi. Co więcej, poważne usposobienie Kaname pozwoliło mu ostatecznie przejąć obowiązki redaktora naczelnego. Od tego momentu, „Głos Seireitei” wszedł niejako w swoją złotą erę, a oprócz skierowanych do szeroko pojętego ogółu informacji, na jego łamach zaczęły pojawiać się publikacje, historie i eseje tworzone nie tylko przez osoby bezpośrednio zaangażowane w projekt, ale także kapitanów Gotei 13.[2]
Redakcja[]
Dział Redagujący
Redakcja „Głosu Seireitei” (瀞霊廷通信編集部, Seireitei Tsūshin Henshūbu; dosł. „Biuro Redakcyjne «Wiadomości Dworu Przeczystych Dusz»”) znajduje się na 2-5-10 Ryūsei, Dystrykt 1, Seireitei, 119-0163.[1]
Autor okraszonego sporą kampanią reklamową, trzyczęściowego samouczka „Zafunduj Sobie Shikai!” (｢始解しようぜ！！｣, „Shikai shiyō ze!!”), na łamach którego Renji przybliżał czytelnikom niezbędne wskazówki i porady dotyczące walki.[7]
Realizator rubryk „Witaj, Mój Drogi” (｢君におはよう｣, „Kimi ni Ohayō”)[9] oraz „Nie Masz Nic Przeciwko Temu?” (｢君はそれでいいのかい？｣, „Kimi wa Sore de ī no kai?”).[10]
Autor serii „Naucz mnie, proszę! Panie Shūhei!!” (｢教えて！修兵先生!!｣, „Oshie te! Shūhei Sensei!!”), która skupiała się na przybliżaniu czytelnikowi wszystkiego, co związane jest z pracą Shinigami i funkcjonowaniem Soul Society. W numerze, w którym zadebiutowała, rubryka okazała się trzecią od końca w rankingu najchętniej czytanych części magazynu. Kiedy Hisagi w odpowiedzi na swój artykuł otrzymał list od Rangiku Matsumoto, przez trzy kolejne dni nie opuszczał swojego biura. Mimo to, seria doczekała się tylko trzech części, nim została przerwana.[11][12]
Shūhei jest także ojcem felietonów „Ta Ręka, Tamta Ręka, i o Tamta Ręka” (｢あの手 この手 その手｣, „Ano te, Kono te, Sono te”) i „Nowy Dzień, Nowy Ja” (｢きのうの俺にサヨナラを｣, „Kinō no Ore ni Sayonara o”).[9]
W każdym numerze publikowane są zdjęcia lodowych rzeźb oraz przedmiotów codziennego użytku wykonanych przez Tōshirō. Kolekcja nosi tytuł „Piękno Kryształów” (｢華麗なる結晶｣, „Karei naru Kesshō”) i cieszy się ogromną popularnością. Obecnie jest zawieszona, niemniej należy spodziewać się jej rychłego wznowienia.[13]
Autorka serii felietonów „Proszę Nie Dać Się Ponieść” (｢大概にしてください｣, „Taigai ni shite kudasai”), znajdującej się w grupie trzech najpopularniejszych artykułów „Głosu Seireitei”, która zaskarbiła sobie serca przede wszystkim wśród męskiej części czytelników. Za jej pośrednictwem Nanao odpowiada na nadesłane pytania i pomaga rozwiązywać problemy odbiorców.[15]
Nagrodzony za swoje haiku„Owoce hurmy...; Ach, w tym roku hurma; Znów obrodziła...”, Izuru jest twórcą „Pogody na Haiku z Izuru Kirą” (｢吉良イヅルの俳句日和｣, „Kira Izuru no Haiku Biyori”).[9] Co więcej, w miesięczniku publikowane są kolejne rozdziały jego książki zatytułowanej „Pragnę Cię Przeprosić” (｢貴方にわびたい｣, „Anta ni Wabitai”). Każdy z nich otwiera wiersz haiku.[16]
Twórca zaskakująco popularnego segmentu „Proszki dla Mózgu” (｢脳にキく薬｣, „Nō ni ki ku Yaku”), na łamach którego omawia praktyczne zastosowania ogólnodostępnych medykamentów oraz publikuje wnikliwe raporty z większości przeprowadzanych na sobie eksperymentów.[18]
Madarame jest współautorem „W Męskim Gronie” (｢漢だまり｣, „Kan da Mari”).[3] Do tego pisze również swoją własną rubrykę, „Ale mam farta!” (｢ツイてるね ノッてるね｣, „Tsuiteru ne, Notteru ne”).[9]
Rubryka Rangiku nosi tytuł „Wiele Obliczy Zmokłego Kota”.[10] Przynajmniej raz w miejsce swojej pracy dostarczyła Hisagiemu serię zdjęć swojego kapitana, zapewniając, że w ten sposób podwoi sprzedaż miesięcznika.[20]
Kaname był autorem serii artykułów pod tytułem „Droga ku Sprawiedliwości” (｢正義の道｣, „Seigi no Michi”), w których poruszał problem definicji sprawiedliwości. Dzięki redakcyjnej pozycji Tōsena, rubryka pojawiała się w kolejnych numerach miesięcznika pomimo rażącego wręcz braku popularności. Ostatecznie jednak, Kaname zdecydował się nadać swoim tekstom cokolwiek innego charakteru. W ten sposób powstał „Przepis na Sprawiedliwość” (｢正義のレシピ｣, „Seigi no Reshipi”) - zbiór przepisów kulinarnych, który okazał się wyjątkowo poczytny wśród czytelników płci pięknej.[21]
Autor publikowanej w częściach książki przygodowej pt. „Sprzeciw Sōgyo!” (｢双魚のお断り！｣, "Sōgyo no Okotowari!"). Jej główny bohater, Sōgyo, staje w obronie niewinnych mieszkańców wioski, chroniąc ich przed wszelkim złem i występkiem. Tytuł historii nawiązuje do hasła „Nie godzę się na to!” (そいつはお断りだ！, Soitsu ha Okotowari da!), powtarzanego wielokrotnie przez protagonistę. „Sprzeciw Sōgyo!”, pomimo częstych przerw w publikacji kolejnych rozdziałów, jest powszechnie lubiany wśród dzieci zamieszkujących Seireitei i ilekroć znajduje się na kartach „Głosu Seireitei”, zawsze znajduje się w trójce najchętniej czytanych segmentów miesięcznika.[22]
Oprócz serii ocen i rekomendacji różnych sklepów ze słodyczami na terenie Seireitei,[23] w „Głosie Seireitei” publikowane są dwie inne rubryki jej pióra - „Gdyż Taka Nastała Pora Roku” (｢こんな季節だからもの｣, „Konna Kisetsu dakara mono”) oraz „Każdy minimetr” (｢つつうらら｣, „Tsutsu Urara”).[9]
Dzięki uprzejmemu wsparciu Stowarzyszenia Kobiet Shinigami, „Głos Seireitei” może pochwalić się dodatkowymi materiałami promocyjnymi w postaci kart kolekcjonerskich.[10] W magazynie pojawił się także przygotowany przez nie „Egzamin Kwalifikacyjny Trzynastu Oddziałów: Który Oddział Jest Dla Ciebie Najlepszy?”.[4]
Ciekawostki[]
Okładka „Głosu Seireitei” w Bleach: Official Bootleg KaraBuri+
Głos Seireitei wydaje się posiadać swoją własną stronę internetową - GłosSeireitei.death.[24] W rzeczywistości, ani strona, ani nawet domena.death nie istniają.
